Li La Laos !

Na vele leuke stapavonden in Thailand en de vele cultuur die we hebben gezien (ha-ha just kidding), zorgde een terloopse opmerking van een mede backpacker ‘Untill when do u have your visa? ervoor dat we als een malle onze backpack gingen pakken. Uhm.. tot morgen dus! We moesten zo snel mogelijk weg uit Thailand om geen boete te krijgen en boekten de 3-daagse slowboat over de Mekong rivier naar Laos.

Aangekomen in ‘Luang Prabang’ hadden we een prachtige kijk in de Laose bergdorpjes op zak en vijftig nieuwe vrienden. Daar was naast wat tempels bezichtigen (prachtig ! – denk ik) en een night market, vrij weinig te doen. Alles sluit in Laos om 23:30, behalve de bowlingbaan. Afgeladen tuktuks met 180 zatte toeristen worden hier afgedropt en bowlingballen in combinatie met lamgestraalde mensen zorgden voor hilarische avonden.

Laos is alleen ZEU HEET. Het is hier 40 graden overdag en het ‘koelt’ 's avonds af tot een graad of 32. De smog is zo erg dat je de zon niet eens kan zien en de viezigheid voelt prikken in je ogen en keel. Het is alsof iemand constant met een fohn in je gezicht staat te blazen en tegelijkertijd naast je drie speklappen omdraait op de BBQ. Im en ik moeten even wennen aan onze loom – en sloomheid en na een paar dagen bowlen en siesta’s gaan we naar Vang Vieng. Het grootste tubing-stadje van Laos.

Even uitleggen: tuben is in een opblaasband op een rivier van bar naar bar dobberen, waar je overal gratis shotjes krijgt. In bar 2 ben je zo zat als een aap en spring je drie x naast je tube, zodat je als een verzopen katje naar bar 3 kan drijven. Ronduit: GEWELDIG!
Daarnaast zijn we ook nog naar mooie watervallen gefietst, hebben we getubed en geklommen in pikdonkere moddergrotten (DOODENG) en dodemansritten op de motor gemaakt. Al met al, na vijf dagen aan een stuk door dronken te zijn, begonnen onze lichamen langzaam in een ontbindingsfase te verkeren. Het voelde alsof ik aan het bederven was als ik iets te lang in de zon stond en Im en ik besloten: tijd voor cultuur!

Op naar Noord-Laos naar Vieng x’ai, waar we vanuit daar over konden steken naar Vietnam. We boekten een busje voor 14 euro en voor ik het weet worden we in een achennebische Volkswagen mini-van gehesen. De bestuurder, (een Lao-wietje van een jaar of 12), rijdt als een onberekenbare gek door de smalle bergweggetjes en probeert in de haarspeldbochten met 180 tienton-trucks in te halen. Ik geniet met volle teugen.

Toen we wegreden zaten Im en ik samen met drie anderen en een stel kippen in een doos in de bus en we strekten ons genietend uit op de achterbank. Weltrusten! zucht ik en val direct in een berenslaap. Na een scherpe bocht schiet ik wakker en met dikke ogen kom ik half overeind. Daar word ik door de VOLTALLIGE bus zwijgzwaam aangestaard. Hoogzwangere vrouwen met baby’s op de arm en oude vrouwtjes met wandelstokken staan op elkaar gepropt in het gangpad en tot mijn afgrijzen zie ik vier monnikken bij elkaar op schoot zitten. Langzaam dwaalt mijn blik af naar de 8-persoons zitplaatsen die Imke en ik beiden horizontal bezet houden en snel gris ik al mn spullen bij elkaar om plaats te maken. Denk maar niet dat er ook maar een lao-wietje zo dapper is om ons wakker te maken, en ietwat beschaamd vervolgen wij onze rit.

Nadat de kippen, die krijsend van angst er voor zorgen dat ik alleen nog maar kip wil eten de rest van mn leven, EINDELIJK de bus verlaten, stapt er een tourist binnen. Hij keek en zag en voor ik het wist zat hij half bij Imke op schoot en reageerde weinig op de small talk die Imke en ik probeerde te maken. Vervolgens wordt het donker en pakt de beste man zijn e-reader uit de tas, die hij daarna op zijn schoot legt. Ik, boekengenieter die ik ben, spiek even welk boek hij leest en lees een passage waarbij ‘Anastacia’ flink wordt genomen door ‘Christian Grey’ en al snel vallen de porno-puzzelstukjes in elkaar. VIENG X’AI WAAR BLIJF JE!!

En dan eindelijk.. na 33uur in kuilen en op en neer te schudden, waarbij Jan de Porno-man constant half glimlachend verontschuldigend op me valt, sind wir da!

Maar de grote handelstad die we hadden verwacht, blijkt een groot verlaten zanderig konijnenhol te zijn, waar we met geluk een ATM kunnen vinden. No way jose dat wij ons visa hier kunnen regelen. That’s it! We boeken een VIP SUPER DELUXE SUPERGREAT FABULOUS sleepingbus waar je ‘languit kan liggen’ (Lees: foetus houding en drie lao-wieten in je nek). Na 18uur komen we aan in de hoofdstad, Vientiane, en stuiven we naar de ambassade. En yes, de volgende dag hebben we ons visa! Nu nog even 25 uur in de bus naar Hanoi en dan zijn we hopelijk even klaar met het Lao’s OV. So far, so great!

Bye bye Laos, Hello Vietnam !!!