Een paasverhaaltje!

Na onze lange busritten in Laos, zijn we dan eindelijk aangekomen in Vietnam! Naast dat hier ook rijst voor ontbijt, lunch en diner wordt gegeten, merken we toch meteen verschillen met de Thai en Laowieten. Thailand wordt ‘’the land of smiles’’ genoemd, maar echt MY ASS. Ze zien je daar als een grote wandelende portemonnee en persen je af op iedere hoek van de straat. In Láo kan er oogcontact vanaf als je eten bestelde, maar hier in vietnam: een en al gastvrijheid en glimlachen. Kindjes die naar je zwaaien ipv bekogelen met stenen en de where u from en whats ya name vliegen je om de oren. ;)

Overal in de schappen ligt whitening crème ipv teint-bronzer. Bruin zijn betekent dat je op het land werkt en dus arm bent. Mensen lopen rond met lange broeken, sleeves om hun armen en sokken en hoedjes in 42 graden. Nog een fun fact over vietnam, is dat oudere vrouwen hier een gebit hebben nou…. Echt..!! Gooi er een halfje wit tegenaan en je krijgt het gesneden terug. De oude besjes hier kauwen op een goedje dat hun tanden en lippen bruin en zwart maakt en hun tanden doet afbrokkelen. In mijn optiek kan je met die skivve bruine bakkessen de muggen ermee van het behang krabben, maar hier wordt het gezien als mooi en respectabel.

Imke en ik voelen ons al snel thuis in crazy vietnam en na een paar dagen sightseeing en shoppen, besluiten we op de fameuze castaway-tour te gaan, aka de boozcruise. Met 55 jongeren hop hop in de bus naar een verlaten eiland tussen de rotsen. Wauw, wat was dat mooi! Daar hebben we gitaar gespeeld en gezongen op het strand, rotsgeklommen en zijn we gaan high speed tuben. Wij zaten op de BigMama boot en savonds werden de boten aan elkaar gekoppeld voor de bigparty. Waar ik in NL normaal gezien na twee canei al naakt op de biljarttafel sta, ging de HongThong-whiskey om 8uur sochtends erin als zoete koek. sAvonds zwemmen met lichtgevend plankton zorgde voor life of pi/avatar – taferelen. Na kayakken in de rotsbaaien, door naar Sappa in Noord-vietnam voor een vierdaagse trek door de rijstvelden.

Ik had besloten om een week mijn telefoon uit te zetten en ging genieten van het moment. En toen ik in de brandende zon en met blaren op mịjn tenen door de rijstvelden banjerde, voelde ik me werkelijk GEWELDIG. sAvonds sliepen we bij de locals op dunne matrasjes in een klamboe-conconnetje. Deze mensen hebben in onze ogen niks, maar delen toch hun rijst en huis met ons. En zịjn zo vriendelijk.
De Sappa trip werd afgesloten in een superdeluxe bus terug met wifi, het was alsof de universe me wilde belonen na een week zonder telefoon.

Na een paar dagen in Hoi An, een badplaats in het Zuiden, gingen we naar een plek die mij voor eeuwig bij zal blijven. Met een paar lokale ferry’s kwamen we op een eilandje met een inwonersaantal van ong 80. Dit mini-eiland werd in 2011 getroffen door een zware storm en de bouw van monster luxe resorts, werd direct gestopt waardoor je soms van die halfafgemaakte spookhotels ziet staan. Goed voor de serene natuur, slecht voor het toerisme en de armoede vd mensen. We sliepen daar in een homestay met mama nhi en papa lho. sOchtends stopte mama ons vol met overheerlijk eten, waarna we smiddags gingen vissen met papa en savonds zette mama de zelfgevangen vis weer op tafel. We đeden een jungle trek en spendeerde onze dagen op een prachtig verlaten prive-strand.

We ontmoetten Annie & David, twee spirituele vrije zielen die ons ook aan het denken zette over het leven en waar we avonden mee konden praten. En het is waar dat reizen je aan het denken zet over zaken waar je thuis geen tijd voor hebt. Soms vergeet je in de hectiek vd dag te waarderen wat je hebt. Ik kan met trots zeggen dat ik heel wat dingen over mezelf heb geleerd die ik voor mịjn reis nog niet wist, en ik wil graag de drie diepste conclusies met jullie delen:
1. Ik haat koriander.
2. Het stukje huid tussen mịjn voetzool en enkel vinden muggen het lekkerste.
3. Naast dat ik insecten, zwemmen (water in het algemeen) en rijst haat, mag daar nu ook seafood bij.

Nee, ik maak ook maar een grapske, want het ís ook wel waar. Ik leef nu in het moment en geniet met volle teugen. Ik heb geen flauw idee welke dag vd week het is en zie zoveel prachtige dingen en ontmoet de meest geweldige mensen. Ik heb zoveel zin in mịjn laatste weken in cambodja!

Life is beautiful!

Veel liefs xxxx Een hele happy G.V.R.